لغت نامه دهخدا مستقی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استقاء. برکشنده آب از چاه. ( آنندراج ). آب کشنده و آبکش. ( از منتهی الارب ). || سقی و آبیاری خواهنده. ( از اقرب الموارد ). رجوع به استقاء شود.
