غنیمت بردن

لغت نامه دهخدا

غنیمت بردن. [ غ َ م َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) غنیمت گرفتن. غنیمت یافتن. رجوع به غنیمت و غَنیمة شود :
کیسه بر آن خواب غنیمت شمرد
آمد و از کیسه غنیمت ببرد.نظامی.- به غنیمت بردن ؛ غنیمت گرفتن. غنیمت یافتن. رجوع به غنیمت و غَنیمة شود.