سنجیده گفتار

لغت نامه دهخدا

سنجیده گفتار. [ س َ دَ / دِ گ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه گفتار موزون دارد. ( آنندراج ). که با سخن اندیشیده و نیک سگالیده است. پخته سخن :
چو آید در سخن لعل لب سنجیده گفتارش
ز بی مغزی گهر بر روی دریا چون حباب افتد.صائب ( از آنندراج ).