لغت نامه دهخدا سمن چهره. [ س َ م َ چ ِ رَ /رِ ] ( ص مرکب ) سمن پیکر. ( ناظم الاطباء ) : از آواز ابریشم و بانگ نای سمن چهرگان پیش خسرو بپای.فردوسی.