معنی سر ولایت

لغت نامه دهخدا

سرولایت. [ س َرْ وَ ی َ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای شهرستان نیشابور است که در شمال باختری شهرستان واقع و محدود است از طرف خاور به کوه نیشابور، از جنوب به بخش فدیشه و از باختر به دهستان سلطان آباد طبس و بخش صفی آباد از شهرستان سبزوار. محصول عمده آن غلات ، انواع میوه جات ، ابریشم ، بنشن ، ریواس است. این بخش سر راه شوسه تهران و مشهد و مسیر راه آهن از این بخش عبور نموده و راه قدیم تهران و مشهد است از سلطان آباد تا دوغائی از باختر این بخش گذشته است. مهم ترین معدن فیروزه در این بخش واقع است و استخراج میشود. بخش سرولایت از چهار دهستان به نام اربقائی ، بارمعدن ، ماروسک و مرکزی تشکیل شده و مجموع جمعیت آن در حدود 50267 تن است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
سرولایت. [ س َرْ وَ ی َ ] ( اِخ ) دهستان مرکزی بخش سرولایت که از 67 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و مجموع جمعیت آن در حدود 29222 تن است. کلیه قراء این دهستان در اطراف شوسه قدیمی تهران واقع است. آب مزروعی آبادیها از رودخانه وچشمه تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و انواع میوه جات و بنشن است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

بخشی است از شهرستان نیشابور واقع در شمال غربی شهرستان . محصول عمده : غلات انواع میوه ابریشم بنشن ریواس . جمعیت بخش حدود ۵٠۲۶۵ تن میباشد . مرکز آن نیز سرولایت نام دارد .
دهستان مرکزی بخش سر ولایت که از ۶۷ آبادی بزرگ و کوچک تشکیل میشود وکلی. قرائ این دهستان در اطراف شوس. قدیمی تهران واقع است ٠