لغت نامه دهخدا
صد بندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم.ناصرخسرو.خاقانی عیدآمد ز خاقان بیمن خود
هر کار کز خدای بخواهد روا شود.خاقانی.گر وعده وصال تو جانا روا نشد
باری مرا سفید شد از انتظار چشم.ازهری هروی.- روا شدن حاجت و تمنا ؛ کنایه است از برآمدن حاجت و تمنا. ( از آنندراج ) :
دنیا به قهر حاجت من می روا کند
از بهر آنکه حاجت دینی روا شدم.ناصرخسرو.ازخدمت تو حاجت شاهان روا شود
تا هست کعبه ، کعبه شاهان در تو باد.مسعودسعد.این دم شنو که راحت از این دم شود پدید
اینجا طلب که حاجت از اینجا شود روا.خاقانی. || جاری شدن. نافذ شدن. مجری گشتن. رجوع به روا و روا کردن شود :
جادوکی بند کرد و حیلت بر ما
بندش بر ما برفت و حیله روا شد.معروفی. || رواج. ( دهار ). رواج یافتن. رونق پیدا کردن.
- روا شدن متاع و گرمی بازار ؛ کنایه است از رواج یافتن متاع و گرمی بازار. ( از آنندراج ) :
تا گشت خریدار هنر رأی بلندش
بازار هنرمندان یکباره روا شد.مسعودسعد.|| جواز. ( دهار ). مجاز شدن. جایز شدن. || حلال شدن. ( ناظم الاطباء ). مباح شدن.
