راه یابنده

لغت نامه دهخدا

راه یابنده. [ ب َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) پیداکننده راه. راه یاب :
بهر زیر برگی شتابنده ایست
بهر منزلی راه یابنده ایست.نظامی.|| درآینده. داخل شونده. واردشونده.