لغت نامه دهخدا ذواق.[ ذَوْ وا ] ( ع ص ) چاشنی گیر. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). || مرد متلوّن. || مرد ملول.ذواق. [ ذَ ] ( ع مص ) چشیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). آزمودن مزه. ذَوق. مَذاق. مَذاقة. || کشیدن زه برای دریافتن سختی و نرمی کمان.ذواق. [ ذَ ] ( ع اِ ) چاشنی.( دستورالاخوان قاضی خان بدر محمد دهّار ). طعم چیزی.