دشت پیما

لغت نامه دهخدا

دشت پیما. [ دَ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب مرخم ) دشت پیمای. دشت پیماینده. صحرانورد. بیابان نورد. دشت سیر. دشت نورد :
یکی دشت پیمای برنده راغ
بدیدار و رفتار زاغ و نه زاغ.اسدی.به وادی دل من هیچ گوشه پیدا نیست
به غیر آهوی چشم تو دشت پیمایی.اثر ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دشت پیمای . دشت پیماینده .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال فرشتگان فال فرشتگان فال نخود فال نخود فال چای فال چای