خونخور

لغت نامه دهخدا

خونخور. [خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده خون :
این چو مگس خونخور و دستاردار
و آن چو خره سرزن و با طیلسان.خاقانی. || کنایه از سفاک و خونریز :
ای اژدهادم ار نه چو ضحاک خونخوری
از طفل پادشاه جم آسا چه خواستی.خاقانی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال ارمنی فال ارمنی