لغت نامه دهخدا
مفلسان گر خوش شوند از زر قلب
لیک آن رسوا شود در دار ضرب.مولوی. || به حال درآمدن. به حالت صوفیانه ای درآمدن که مقابل قبض است. به بسط درآمدن :
چون بنادانی خویش اقرار کرد
شیخ خوش شد قائم استغفار کرد.عطار.
خوش شدن
مفلسان گر خوش شوند از زر قلب
لیک آن رسوا شود در دار ضرب.مولوی. || به حال درآمدن. به حالت صوفیانه ای درآمدن که مقابل قبض است. به بسط درآمدن :
چون بنادانی خویش اقرار کرد
شیخ خوش شد قائم استغفار کرد.عطار.
