خوش شانسی

لغت نامه دهخدا

خوش شانسی. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( حامص مرکب ) خوش بختی. خوش طالعی. خوش اقبالی.

فرهنگ فارسی

خوش بختی خوش طالعی

دانشنامه آزاد فارسی

خوش شانسی (serendipity)
در روان شناسی، قابلیتِ کشف های تصادفی خوشحال کننده. معادل انگلیسی این واژه، سرندیپیتی، را هوراس والپول (۱۷۵۴) از داستان پریان «سه شاهزادۀ سرندیپ» گرفته است. سرندیپ نام قدیم سری لانکا بود.