خارش گاه

لغت نامه دهخدا

خارش گاه. [ رِ ] ( اِ مرکب ) اِست. دُبُر :
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم .سوزنی.

فرهنگ فارسی

دبر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ارمنی فال ارمنی فال لنورماند فال لنورماند فال راز فال راز فال درخت فال درخت