لغت نامه دهخدا ( حسن مآب ) حسن مآب. [ ح ُ ن ِ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نیکی عاقبت. عاقبت بخیر شدن. اشاره به آیه قرآن است : طوبی لهم و حسن مآب. ( قرآن 29/13 ).بخوان تو آیه طوبی لهم و حسن مآب.رجوع به حسن المآب شود.
