لغت نامه دهخدا بی شایبه. [ ی ِ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شایبه ) بی شائبه. بی شک و بی ریب. ( ناظم الاطباء ). بی آمیزش چیزی وبی آلودگی. ( آنندراج ). رجوع به شایبه و شائبه شود.
