بوزا

لغت نامه دهخدا

بوزا. ( اِ ) بوزه. ( ناظم الاطباء ). مویز. آب بزا. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به بوزک و بوزه شود.

فرهنگ عمید

= بوی افزار

فرهنگ فارسی

( اسم ) شرابی که از آرد برنج و ارزن و جو سازند .