بر زمین افکندن

لغت نامه دهخدا

بر زمین افکندن. [ ب َ زَ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بر زمین زدن.به پستی و حقارت و نیستی و نابودی رساندن کسی را.

فرهنگ فارسی

بر زمین زدن به پستی و حقارت و نیستی و نابودی رساندن کسی را .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم