لغت نامه دهخدا بدطینتی. [ ب َ ن َ ] ( حامص مرکب ) بدخواهی. ( ناظم الاطباء ). بدسرشتی. بدفطرتی. مقابل خوش طینتی. || بی انصافی و تعدی. ( ناظم الاطباء ).
