بالین گاه

لغت نامه دهخدا

بالینگاه. ( اِ مرکب ) جای نهادن بالین آنجاکه بالین نهند. || خوابگاه. || بستر خواب.

فرهنگ فارسی

جای نهادن بالین
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال ارمنی فال ارمنی فال مکعب فال مکعب فال احساس فال احساس