یاه یاه. ( ع اِ فعل ) کلمه فعل ، یعنی پیش بیا. ( ناظم الاطباء ). پیش بیا و آن کلمه ای است که شبانان بدان صاحب خود را خوانند. ( از منتهی الارب ). به تکرار و کسر ها و نیز با تسکین آن و گاهی با تنوین آن... و گاهی های اول مفتوح شود و گویند یاهیاه ، برای واحد و جمع و مذکر و مؤنث ، و گاهی تثنیه و جمع بسته میشود و گویند یا هیاهان ، یا هیاهون و یا هیاه ( به فتح آخر ) و یا هیاهتان و یا هیاهات. ( ازمنتهی الارب ). صاحب اقرب الموارد آرد: یا هیاه ، کلمه ای است که با آن انسان و چهارپا را می خوانند؛ یعنی پیش بیا. در آن مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث یکسان است. برای آنکه از اصوات است و بعضی مثنی و جمع مؤنث کنند چنانکه برای مثنی یا هیاهان و برای جمع یا هیاهون و برای مؤنث یا هیاهة به فتح آخر و برای مثنی مؤنث یا هیاهتان و جمع مؤنث یا هیاهات گویند یعنی پیش بیایید. و رجوع به لسان العرب و المعرب جوالیقی شود. ابوحاتم گفته است گمان می کنم اصل آن در سریانی «یاهیا شراهیا» باشد. ( از المعرب جوالیقی ص 398 ).
فرهنگ فارسی
اسم فعل یعنی پیش بیا پیش بیا و آن کلمه ای است که شبانان بدان صاحب خود را خوانند
