گل پونه

لغت نامه دهخدا

گل پونه. [ گ ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) پونه جوان و تازه. پونه ای که در تری و تازگی گل را ماند: گل پونه ، نعناپونه.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پون. تازه و جوان : گل پونه نعنا پونه .

فرهنگ اسم ها

اسم: گل پونه (دختر) (فارسی) (طبیعت، گل) (تلفظ: gol pune) (فارسی: گل‌پونه) (انگلیسی: gol pune)
معنی: گل های کوچک معطر به رنگ صورتی یا بنفش، پونه جوان و تازه، ( در گیاهی ) گل های کوچک معطر به رنگ صورتی یا بنفش که به صورت گروهی در بغل برگ و ساقه ی پونه ظاهر می شوند