گردن دادن

لغت نامه دهخدا

گردن دادن.[ گ َ دَ دَ ] ( مص مرکب ) اطاعت کردن. مطیع شدن. تسلیم شدن. منقاد شدن. اذعان. ( منتهی الارب ) :
ز مادر همه مرگ را زاده ایم
بناچار گردن بدو داده ایم.فردوسی.ایا آز را داده گردن به مهر
دوان پیش او هر زمان تازه چهر.اسدی.همه داده گردن به علم و شجاعت
وضیع و شریف و صغار و کبارش.ناصرخسرو.همچو بیژن بسیه چاه درون مانی
ای پسرگر تو به دنیا بدهی گردن.ناصرخسرو.گشته گردون به حلم تو گردان
داده گردن به امر تو اختر.مسعودسعد.با سلطان قوی کس برنیاید و کسی با او تاب ندارد الا به گردن دادن او را.( اسرارالتوحید ص 203 ).

فرهنگ معین

( ~ . دَ ) (مص م . ) اطاعت کردن ، تسلیم شدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) اطاعت کردن تسلیم شدن تن در دادن : با سلطان قوی کس بر نیاید و کس با او تاب ندارد الا بگردن دادن او را

ویکی واژه

اطاعت کردن، تسلیم شدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال سنجش فال سنجش فال درخت فال درخت فال اعداد فال اعداد