لغت نامه دهخدا کوچه روشن کن. [ چ َ / چ ِ رَ / رُو ش َ ک ُ ] ( نف مرکب ) روشن کننده کوچه.- امثال :ای آقای کمرباریک کوچه روشن کن و خانه تاریک ؛ زنان به مزاح به مردی که در خانه ترشرویی کند و در بیرون خانه گشاده روی و خندان باشد، گویند. ( از امثال و حکم ).