کت بین

لغت نامه دهخدا

کت بین. [ ک َ ] ( نف مرکب ) شانه بین. کتاف. ( ناظم الاطباء ). آنکه با نگاه کردن به کت گوسفند سرگذشت گوید. آنکه از خطوط استخوان کت گوسفند از طالع کسان خبر دهد. آنکه از خطوط استخوان شانه گوسفند ( پاروی گوسفند )فال گوید. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شانه بین شود.

فرهنگ فارسی

شانه بین کتاف
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس