لغت نامه دهخدا کت بین. [ ک َ ] ( نف مرکب ) شانه بین. کتاف. ( ناظم الاطباء ). آنکه با نگاه کردن به کت گوسفند سرگذشت گوید. آنکه از خطوط استخوان کت گوسفند از طالع کسان خبر دهد. آنکه از خطوط استخوان شانه گوسفند ( پاروی گوسفند )فال گوید. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به شانه بین شود.
