پیام گزار

لغت نامه دهخدا

پیام گزار. [ پ َ گ ُ ] ( نف مرکب ) رسول. پیامبر. پیام آور. پیام رسان. مبلغ رسالت. پیغام آور. || قاصد. پیک. برید.

فرهنگ عمید

آن که پیام کسی را به دیگری برساند، پیام رسان.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- پیغام آور پیام رسان پیام آور . ۲- قاصد پیک برید.