پل امیل

لغت نامه دهخدا

پل امیل. [ پ ُ اِ ] ( اِخ ) کنسول روم در 219 و 216 ق. م. که در نبرد کان بقتل رسید.
پل امیل. [ پ ُ اِ ] ملقب به لو ماسدونیک ( مقدونی ). پسر پل امیل مذکور در فقره قبل. کنسول در 181 و 168 ق. م. و فاتح پرسه در پیدنا یکی از رؤسای گروه اشرف در روم. مولد بسال 230 و وفات در 160 ق. م.

فرهنگ فارسی

ملقب به لوماسد و نیک ( مقدونی ) . پسر پل امیل مذکور در فقره قبل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال رابطه فال رابطه فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال آرزو فال آرزو