پشت دست گزیدن

لغت نامه دهخدا

پشت دست گزیدن. [ پ ُ ت ِ دَ گ َ دَ ] ( مص مرکب ) یا پشت دست بدندان گزیدن ؛ کنایه از ندامت و پشیمانی و تأسف باشد. ( برهان قاطع ). نادم گشتن. پشیمان شدن. افسوس خوردن.

فرهنگ فارسی

کنایه از ندامت و پشیمانی و تاسف باشد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال اعداد فال اعداد