دانشنامه اسلامی
نسبت خارجی، مقابل نسبت ذهنی بوده و به معنای علاقه و ارتباط میان دو چیز در عالم خارج است، مانند:رابطه و علاقه میان آتش و آتش افروز در خارج، و نسبت میان ضرب و زید در جمله «زید ضرب» که نسبت صدوری خارجی است. به بیان دیگر، حالت میان دو چیز و رابطه آن ها، صرف نظر از تعقل و وجود ذهنی شان، نسبت خارجی نامیده می شود.
نکته
نسبت خارجی از امور اعتباری است که در خارج منشأ انتزاع دارد.
