ناف اسمان

لغت نامه دهخدا

( ناف آسمان ) ناف آسمان. [ ف ِ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از قطب فلک. ( آنندراج ). وسطالسماء. وسط آسمان. میان آسمان :
سپهر گفت بهل مدح روزگار بگو
که آفتاب سوی ناف آسمان آمد.عرفی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( ناف آسمان ) کنایه از قطب فلک
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال راز فال راز فال تماس فال تماس فال درخت فال درخت