مرگ اور

لغت نامه دهخدا

( مرگ آور ) مرگ آور. [ م َ وَ ] ( نف مرکب ) مرگ آورنده. آورنده مرگ. آنچه یا آنکه سبب مرگ شود.

فرهنگ عمید

( مرگ آور ) آنچه سبب مرگ شود، مرگ آورنده.

فرهنگ فارسی

( مرگ آور ) ( صفت ) آنچه تولید مرگ کند مهلک .