لغت نامه دهخدا مرصعکار. [ م ُ رَص ْ ص َ ] ( ص مرکب ) کسی که جواهر و سنگهای قیمتی بروی چیزی نصب می کند. ( ناظم الاطباء ). || حکاک. ( ناظم الاطباء ).
