لغت نامه دهخدا محشر کردن. [ م َ ش َ ک َ دَ ]( مص مرکب ) شور و غوغا برپا کردن. || کاری شگفت و جالب توجه کردن ، چنانکه خطیبی در سخنوری یا شاعری در سخنرانی یا هنرمندی در هنرنمائی و جز آن.
