دانشنامه اسلامی
قبل از پرداختن به بحث و گفتگو در آیات قرآن لازم می دانیم تا از جهت لغت به موضوع بحث که لعن و سبّ است نیز بپردازیم.«السبّ فی اللغة هو الشتم او قبیح الکلام». معنی سبّ در لغت تعرّض به دیگران با سخن زشت و ناپسند است.راغب اصفهانی می گوید: «انّ السبّ: الشتم الوجیع»، سبّ به معنای سخن زشت دردآور است. «و امّا اللعن: فهو ان کان من اللّه سبحانه فمعناه الطرد من الرحمة، وان کان من الناس فمعناه الدعاء بالطرد».
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ص۲۲۰.
بنابراین در بررسی آیات قرآن به چند دسته و طائفه از آیاتی که در موضوع سبّ و لعن است برخرد می کنیم.الف. گروه اوّل آیاتی است که لعن را به شیطان یا ابلیس متوجه می سازد مانند این آیه: «وَاِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی اِلَی یَوْمِ الدِّینِ؛
ص/سوره۳۸، آیه۷۸.
پژوهشگران حدیث نبوی که تحقیقات و تفحّص ارزشمندی پیرامون سخنان و فرمایشات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشته اند، تقریباً تعداد سیصد عنوان در موضوع لعن که فقط از این کلمه استفاده شده است استخراج نموده و در معرض مطالعه و دید دیگران قرار داده اند، که این نکته دلیلی روشن بر اهمیّت موضوع در سیره نبوی است.
زغلوان، محمدسعید، موسوعة اطراف الحدیث النبویّ (صلی الله علیه و آله وسلّم)، ج۶، ص۵۹۴، مادّه «لعن».
...
