لانه کردن

لغت نامه دهخدا

لانه کردن. [ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) آشیان گرفتن. جای ساختن. منزل گزیدن. مسکن گرفتن :
شنیدم که مردی غم خانه خورد
که زنبور بر سقف آن لانه کرد.سعدی.خود گلشن بخت است این یارب چه درخت است این
صد بلبل مست اینجا هر لحظه کند لانه.مولوی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) لانه ساختن آشیان گرفتن مسکن گزیدن .
آشیان گرفتن جای ساختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم