لغت نامه دهخدا قرابت دار. [ ق َب َ ] ( نف مرکب ) دارای نسبت خواه از طرف خون یا از طرف ازدواج. || خویشاوند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی ( صفت ) دارای نسبت ( خواه بسبب خون خواه بسبب ازدواج ) خویشاوند . قرابت داری . خویشاوندی خویشی .
