عیب خر

لغت نامه دهخدا

عیب خر. [ ع َ / ع ِ خ َ ] ( نف مرکب ) عیب خرنده. آنکه عیب و نقص را بر دیگر چیزها ترجیح دهد :
عیب خرند این دو سه ناموس گر
بی هنر و بر هنر افسوس گر.نظامی.

فرهنگ فارسی

عیب خرنده آنکه عیب و نقص را بر دیگر چیزها ترجیح دهد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم