شکر الود

لغت نامه دهخدا

( شکرآلود ) شکرآلود. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به شکر. کنایه از سخت شیرین :
کنی یادم به شیر شکّرآلود
که دارد تشنه را شیر و شکر سود.نظامی.چنین سقمونیای شکّرآلود
ز داروخانه سعدی ستانند.سعدی.و رجوع به شکرآکند و شکرآگین شود.