لغت نامه دهخدا شمارگاه. [ ش ُ ] ( اِ مرکب ) موقف. مقام. ( یادداشت مؤلف ). || دفترخانه. ( ناظم الاطباء ). || دیوان محاسبات. ( یادداشت مؤلف ). آخرین محکمه قضاوت. ( ناظم الاطباء ) : کاشکی تا من خاک بودمی... و مرا به شمارگاه نیاوردندی. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ج 5 ص 466 ). رجوع به شمارکار شود. || موقف در قیامت. آنجا که حساب پرسند. ( یادداشت مؤلف ).
