شفق جلوه

لغت نامه دهخدا

شفق جلوه. [ ش َ ف َ ج ِل ْ وَ / وِ ] ( ص مرکب ) سرخگون. ( ناظم الاطباء ). که جل__وه شفق دارد. سرخرنگ :
هوا تمام شفق جلوه شد تماشا کن
چه کرده ای که دگر رنگ گل بیابانی است.ناصرعلی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

سرخگون که جلوه شفق دارد
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال چوب فال چوب فال لنورماند فال لنورماند فال انگلیسی فال انگلیسی