لغت نامه دهخدا
ماه نو نتواند از روی خجالت شد سپید
چون سیاهی میکند از گوشه ای ابروی دوست.طاهر غنی ( از آنندراج ). || سیاهی زدن :
چون زلف راه عشق سیاهی کند ز دور
از بس نفس درین ره پرپیچ و تاب سوخت.صائب ( از آنندراج ).در آن وادی که من میباشم آبادی نمیباشد
سیاهی میکند از دور گاهی چشم آهویی.رضی دانش ( از آنندراج ). || کنایه از غضب کردن. ( آنندراج ) :
سیاهی میکند با من سر زلف نگونسارش
بلب می آورد جانم لب لعل شکربارش.مجیرالدین بیلقانی ( ازآنندراج ).
