سپید چادری

لغت نامه دهخدا

سپیدچادری. [ س َ / س ِ دُ ] ( حامص مرکب ) چادر سپید داشتن. جامه سپید بر تن کردن. || بمجاز، بمعنی پاکی. درستی :
روز رسید و محرمان عید کنید زین سبب
روز چو محرمان زند لاف سپیدچادری.خاقانی.