لغت نامه دهخدا ستاره نداشتن. [ س ِ رَ / رِ ن َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از طالع خوب نداشتن. ( آنندراج ) : برفع پستی اقبال خویش چاره ندارم برتبه کم نیم از آسمان ستاره ندارم.مخلص کاشی ( از آنندراج ).