دانشنامه اسلامی
زمین صلح زمین فتح شده با صلح است.
زمین صلح که از آن به زمین جزیه و زمین اهل ذمه یا زمین ذمّه نیز تعبیر میشود به زمینی اطلاق میگردد که مسلمانان بدون جنگ و خونریزی از راه مصالحه با کفار به آن دست یافته باشند.
کاربرد زمین صلح در فقه
فقها از احکام آن در باب جهاد و تجارت سخن گفتهاند.
احکام زمین صلح
حکم زمین صلح بستگی به چگونگی قرارداد صلح دارد. گاه صلح این گونه بسته میشود که زمین در ازای پرداخت جزیه در ملک صاحبانش باقی بماند؛ و گاه این گونه که زمین ملک مسلمانان باشد و کفار درازای پرداخت جزیه به حکومت اسلامی، از حق سکونت و زندگی در سرزمین اسلام و حمایت حکومت از آنان همچون دیگرشهروندان، برخوردار باشند.
برخی افزودهاند: ممکن است مفاد قرارداد صلح این باشد که زمین ملک امام علیه السّلام باشد.
اگر مفاد قرارداد صلح به گونه نخست باشد، زمین در ملک کفار باقی میماند و آنان موظف اند بخشی از درآمد زمین را بر حسب قرارداد به حکومت اسلامی بپردازند، و اگر مفاد به گونه دوم باشد، زمین، ملک مسلمانان و محکوم به حکم زمین مفتوح عنوه است، و چنانچه مفاد قرارداد به گونه سوم باشد، زمین از انفال و ملک امام علیه السّلام خواهد بود.
طرف قرارداد عقد صلح
...
