لغت نامه دهخدا ( روان آورد ) روان آورد. [ رَ وَ ] ( ص مرکب ) حکیم و بخرد و دانا و صاحب عقل را گویند. ( برهان قاطع ). ظاهراً از برساخته های فرقه آذر کیوان است. ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ).
