لغت نامه دهخدا دیده بان گاه. [ دی دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) ( از: دیده + بان + گاه ) محل دیده بان. دیده : بدان تا برد دیده بان گاه تخت بر او دیدبانان بیدار بخت.نظامی.
