دشنام کردن

لغت نامه دهخدا

دشنام کردن. [ دُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دشنام دادن. ناسزا گفتن : صدهزار دشنام احمد را در میان جمع کرد. ( تاریخ بیهقی ).
دشنام گرم کردی و گفتی و شنیدم
خرم دل سعدی که برآید بزبانت.سعدی.من از اخلاص می خواندم دعایی
از آن بر ختم من دشنام کردند.میر حسن دهلوی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دشنام دادن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم