در غلطیدن

لغت نامه دهخدا

درغلطیدن. [ دَ غ َ دَ] ( مص مرکب ) درغلتیدن. غلتیدن. غلطیدن :
چو می خوردیم درغلطیم هر یک با نگارینی
چو برخیزیم گرد آییم زیر کله حجله.فرخی.زمین چون گوی فصادان که درغلطد به خون اندر.( از سندبادنامه ص 16 ).رجوع به درغلطیدن و غلطیدن شود.