داغ گرفتن

لغت نامه دهخدا

داغ گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) داغ پذیرفتن. اثر داغ برو پیدا آمدن :
جایی که داغ گیرد دردش دوا پذیرد
الا که داغ سعدی کاول نظر نهادی.سعدی.دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد
چو لاله دامنم از آب داغ می گیرد.سلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

داغ پذیرفتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال فنجان فال فنجان فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال پی ام سی فال پی ام سی