حق مقابل باطل

[ویکی فقه] حق مقابل باطل همان اصول و فروع دین است. از حق به این معنا در بابهای اعتکاف، تجارت و قضاء سخن گفته‏ اند.
حق عبارت است از آنچه که خداوند توسط پیامبران، مردم را بدان فراخوانده است؛ اعم از اصول، همچون توحید، نبوت، امامت و معاد، و فروع، از قبیل نماز، روزه، امر به معروف و نهی از منکر. مقابل آن باطل قرار دارد که همه آنچه را که ابلیس و حزب او خلق را بدان دعوت می‏کنند- از شرک و فسق و دیگر امور منهی در شریعت- دربر می‏گیرد.